Buddy-systeem USV Protos geeft vertrouwen aan scheidsrechters
Vier jaar geleden werd binnen de studentenvolleybalvereniging USV Protos een buddy-systeem voor scheidsrechters geïntroduceerd. Hierbij worden nieuwe scheidsrechters gekoppeld aan spelers die al veel fluitervaring hebben: “We zijn er vooral om vertrouwen uit te stralen.”
Manon, Commissaris Zaalwacht en Arbitrage, geeft inzicht in het systeem: "Bij Protos hebben we een aantal verenigingsscheidsrechters die wedstrijden tot en met de eerste klasse mogen fluiten. Elk van hen wordt gekoppeld aan een ervaren lid van de scheidsrechterscommissie. Als mensen het spannend vinden of niet weten hoe iets werkt, hebben ze hun eigen aanspreekpunt. Dat maakt het heel laagdrempelig.” Naast Manon bestaat de commissie onder meer uit Dieuwke, Fleur en Petri. Toen zij zelf begonnen met fluiten, hadden ze niemand bij wie ze terecht konden voor vragen. Het is voor Petri dé reden dat ze in deze commissie zit: “Toen ik voor het eerst moest fluiten, had ik bijna geen begeleiding en dat was best wel pittig.”
Voor veel mensen brengt het fluiten spanning met zich mee, een gevoel dat de commissieleden herkennen. Fleur: “Wat het spannend maakt, is dat je in totaal met bijna 30 man bezig bent die allemaal willen winnen. En af en toe heb je er gewoon een vervelende coach of speler tussen zitten.” Dieuwke: “De eerste paar keer vond ik het doodeng, maar hoe vaker je het doet en hoe meer je ervan weet, hoe makkelijker het wordt.” De ervaring en kennis die ze opgedaan hebben door vaak op de bok te staan, delen ze nu met minder ervaren scheidsrechters binnen de vereniging. Alle leden van de zogeheten VIS-commissie ('Very Important Scheidsrechters') hebben een eigen groepje onder hun hoede en de leden die ze begeleiden noemen ze hun ‘guppies'.
Voor aanvang van een thuisspeeldag sturen de commissieleden een berichtje naar hun guppies met de vraag of alles duidelijk is, of ze ergens hulp bij nodig hebben of dat ze willen dat iemand een keertje meekijkt. "Als mensen willen dat we meekijken, staan we er vooral om vertrouwen uit te stralen, want uiteindelijk staan ze alleen op de bok”, vertelt Petri. “Ik probeer ze altijd mee te geven dat hun beslissingen goed zijn, in plaats van dat ze vragend naar mij gaan kijken of ze het wel goed doen." Fleur voegt daaraan toe: “Soms loop ik tussen de sets nog even naar ze toe om te vertellen dat ze het goed doen of geef ik iets kleins mee waar ze op kunnen letten.” De meeste tips komen pas na de wedstrijd en worden onder andere gebaseerd op een formulier dat door de aanvoerders van de thuisspelende teams wordt ingevuld. Hierop worden zowel technische aspecten als persoonlijke uitstraling van de scheidsrechters beoordeeld.
Op het buddy-systeem komen veel positieve reacties en daarnaast heeft het de vereniging ook meer regionale scheidsrechters opgeleverd. Dieuwke: “Af en toe komen er mensen naar ons toe die zeggen: ik vind het best wel leuk, zou ik wat meer mogen fluiten? Of kan ik toch de cursus doen?” Zo werden de regioscheidsrechters binnen de vereniging voorheen altijd toegewezen, maar meldden veel leden zich vorig jaar vrijwillig. Manon verklaart: “Ik denk hoe leuker het fluiten binnen de vereniging is op een laag niveau, hoe meer je mensen motiveert om op een hoger niveau te fluiten.”
De commissie kan andere clubs dan ook aanraden om het buddy-systeem te introduceren. Dieuwke: “Vooral bij grote clubs die veel scheidsrechters moeten leveren, is het handig om een paar personen te hebben bij wie je altijd terecht kunt met vragen.” Petri voegt toe: “Het is ook vrij makkelijk te implementeren, omdat het per persoon niet heel veel werk is. Iedereen begeleidt een groepje, en slechts een fractie van die groep heeft veel hulp nodig.” Bovendien ontstaat er een mooie community van scheidsrechters binnen de vereniging, aldus Manon: “We begeleiden ze niet alleen, maar organiseren ook leuke uitjes voor scheidsrechters. Op die manier ervaren mensen echt dat ze het samen doen.”
